April 24 - Armenian Genocide Rememberance day, and Obama didn't keep his promise

Today Armenians of the world remember the victims of the Genocide committed by Turks. Mass killings and deportations of Armenians on their historical land had started in 1915. My grand-grandparents from both sides were among those rare ones that escaped from it, though having lost their siblings and relatives. They both were from the Western Armenia.

Ask anybody here - it should rain on April 24. Why? "Because even the nature cries for the victims". And it really usually rains or even snows heavily on April 24. Not this year. It was showering yesterday though.

I joined the tens of thousands of people who went to the memorial to put flowers in memory of the victims. It's a long way walking from the footsteps of the Sport-Concert Complex to the Genocide Memorial complex called "Tsitsernakaberd".
It's a VERY long way in a crowd, walking like 5 steps in every 10 minutes. Not everybody could make it. But there was no way back. Once you're in the crowd, you can't step back.
I used the time to listen to the crowd... it was interesting to hear some of the recent rumors, "highly intellectual" chats of teenagers, for whose it was just an occasion to gather together.
I managed to tweet couple of times, check my email and listen to my music player.
I was regreting that I decided to go there in the afternoon instead of going in the evening, thinking that there would be less crowded then. Later i heard that there were even MORE people in the evening!

On the exit, close to the Hrazdan stadium, the road was closed and a number of free buses that were heading to the biggest subway stations were organized.

Brabion service again distinguished, offering free flowers

 

the queue seemed to be endless, we walked 2,5 hours with a speed of snail!

  

  

  

  

 

..Meanwhile, US president Barack Obama avoided using the word 'Genocide' during his annual speech addressed to Armenians of America, replacing it with the Armenian equivalent "Meds Yeghern". So was it addressed only for Armenians to understand? I'm disappointed. Although, to be sincere, i didn't expect anything else after the yesterday's "road map" story.

.....

BarCamp EVN '09 -- my impressions

BarCamp is a “non-conference” in the sphere of information technology, new media and Internet. A “non-conference” is the unofficial, informal part of the conference supporting open discussions and a free exchange of ideas and opinions.

“BarCamp Yerevan” brought together bloggers, new media professionals, IT specialists, companies involved in Internet and digital technologies, journalists and journalism students, as well as many other groups interested in using technology and Internet in their work.

barcamp.am

BarCamp is a place where everybody can participate for free and hold a presentation on any topic connected with IT, even partly connected :)


There were about 400 people registered on the website, i don't know how many people actually visited it. I saw many people appearing just for the second day, as it was Sunday (this Saturday was a working day in Armenia).

There were 3 simultaneous tracks of presentations in different rooms.
It was pity since we were physically unable to participate in all the interesting sessions. There were no breaks, and in order to grab a coffee, you should skip some session.

I loved it for several reasons:

1. presentations were 30 mins at maximum, plus no obligation :) you could skip from one room to another if it was boring or uninteresting.
2. there were already some active twitterers on BarCamp and I was refreshing my twitter page on mobile to see what is going on in other rooms. The hashtag #barcampevn09 was helping to search for all barcampers who were on twitter :)
3. it was a great opportunity to meet old friends, colleagues and fellows from online communities, recover contacts, get to know people whom you knew only by nicknames.
4. it was useful for networking, socializing, setting up important business contacts.
5. getting a discount for iCON wimax internet. i don't know if i'm going to use it yet :)
6. i saw and had touched (:D) a nabaztag ! I love these creatures and was dreaming to see one live since i first heard about it years ago.  
7. it was useful for seeing projects and companies in faces, like: 
• presentation of "Prosperous Armenia party"'s online PR tools, 
• presentations of banks.am, itel.am, auto.am and their monetization options
  
• Macadamian company
8. For me, personally, it was also interesting to discover and meet some of my readers (hi folks! :) 
 

I generally like IT people and tech geeks since they are interesting to me :) (and i am one of them), and as they are generally not so communicative in real life, they are more open and active in places where there are more people like them who speak their 'language'. BarCamp did a great job for bringing these people together and uncovering those who were hiding behind their online nicknames and roles.

Some of the presenters badly lacked presentation skills, others were causing heavy debates bringing everything to politics.

Somehow i didn't feel like making a presentation, although i was constantly having lots of ideas of possible topics i could present and i couldn't choose :D Next time - for sure ! Those of you who know me, also know how enthusiastic i am on making a session or presentation, especially on IT topics :)

Presentations i liked:

• Areg Maghakian told us how it was to work for Facebook. He had worked there in the early years of its development
• Grizli aka Grisha was telling about the techniques of picking up girls online, especially on odnoklassniki
• Maksym Savanevsky from Ukraine was making an overview on Obama's online PR campaign.
• Антикризисная реклама by casualmente
  

People whom I have seen online and met thanks to the BarCamp: @netcrash, @ditord, @kornelij, @ahousekeeper, @jesirobendebua, @reporter_arm, blansh :)

BarCamp closed with an afterparty at Armeda club. Finally there was some time to freely socialize without missing any session :)

My friend Tata, who is actually an artist and has nothing to do with IT also enjoyed the atmosphere of the BarCamp and pointed out smth i didn't notice before she said it: people that were there for socializing and meeting each other face-to-face, were still so much busy spending the time buried into their notebooks and smartphones twееting, updating statuses and blogs :D

...and by the way, I went into a little melancholy meeting a lot of nice young IT people who were still studying, and had a lot of things ahead... and felt myself a little more older, hehe :D no, no, i admit that there were people much older than me.. i wonder if they felt the same :D (or is it me looking for something to get depressed about :D)

Here are some photos by me:

BarCamp Yerevan

and at last... 

 

me at the BarCamp (by Gaspar)

More photos by Gaspar: Day 1, Day 2, by konteck, on Facebook by Lusin Paravyan, by 10098, and a video by reporter_arm

and check twitter for #barcampevn09 ;)

and in also you can google "barcampevn09" to find out more on the event.

«Վարդագույն քաղաքի գույնը» by Սերգեյ Սարգսյան

Գրքի մասին իմացա Ֆեյսբուքից: Այնտեղից էլ իմացա գրքի շնորհանդեսի մասին, որը կայանալու էր իմ ամենասիրած գրախանութում` Բուկինիստում: Սերգեյին հեռակա կարգով ճանաչելով (друзья друзей :) հետաքրքրվեցի գրքով, և նրան նվիրված Ֆեյսբուքի խումբ հրավիրվելով հնարավորութուն ստացա կարդալ սեմփլը :)

Գիրքը գնեցի (1300 դրամ էր, որը ըստ ինձ, բավականին մատչելի գին ա) և հեղինակի «ճկուն մաղթանքների» հետ միասին տարա տուն:

Երեկոյան մի քիչ կարդացի, ու հաջորդ օրը աշխատանքից վերադառնալով հայտնաբերեցի, որ քույրս այն արդեն կարդացել-վերջացրել էր :)

Իսկապես բավականին հեշտ ու մի շնչով կարդացվեց:
Քնելուց առաջ գիրքն ավարտեցի ու դնելով մահճակալիս կողքը քնեցի: Մյուս օրը առավոտյան այն իր տեղում չգտա.. պարցվեց հայրս վերցրել էր կարդալու :D մինչև էդ ասել էր, որ նորություններով տեսել էր գրքի շնորհանդեսի մասին տեսանյութ, ու փաստորեն ևս բավական հետաքրքրվել էր: Մայրս նույնպես հետաքրքրությամբ կարդաց, մանավանդ որ գրքում նկարագրված էր իրավիճակ` իրենց ամբիոնի հետ կապված :)

Ճիշտ է, մինչև գիրքը մինչև վերջ կարդալը, չդիմացա ու նախապես կարդացի գլուխների սկզբի բնաբանները: Դրանք, բավականին հաջող կերպով ընտրված մեջբերումներ են երգերից, քաղաքական գործիչների «փստացրած» արտահայտություններից և այլ ժպիտ առաջացնող խոսքերից:

Ահա մի քանիսը, որ ինձ բավականին ուրախացրել են`

«Ախ չգիտեմ, ինչ է սերը, որտեղից
Ու ինչու է սիրտը իմ հանում հունից:
Զգացմունքը այս, եթե սեր են անվանել,
Անդադար պատրաստ եմ ես այդպես սիրել»:

Երգչուհի` մայրանալուց առաջ

«Երևան, Երևան գնալու եմ,

Հիմնական Երևանում մնալու եմ»: -Շատերը

«Մենք պետք է ստեղծենք ոստիկանի այնպիսի իմիջ, որ ժողովուրդը սկսի մեզ հարգել»: -Ալիկ Սարգսյան, ոստիկանապետ

«Մեր նպատակն է Հայաստանը դարձնել արտակարգ իրավիճակների տարածաշրջանային առաջատար»: -Մհեր Շահգելդյան, Արտակարգ իրավիճակների նախարար

«Հաստատ ճանաչելու ենք հայոց Ցեղասպանությունը»: -ԱՄՆ-ի նախագահներ

--
Գիրքը նկարագրում է 2008-ի ամռան վերջի իրադարձությունները չորս երիտասարդների կյանքում` աշխատանք, աղջիկներ, ընկերություն, NGOշնիկներ, կոռուպցիա և այլ ինտրիգներ:

Ծնողներս, որպես գրքի թերություն, նշեցին իրենց ասելով բազմաթիվ ուղղագրական և ոճական սխալները, որոնք իմ համեստ կարծիքով, դիտավորյալ էին թողնված խմբագրի կողմից ու միայն շեշտում էին երիտասարդների խոսակցական լեզուն (տեղ-տեղ կոպիտ` «իչքան», «գալի»...) ու հեղինակի անմիջականությունը (տեղ-տեղ գռեհիկ արտահայտություններ, որոնք, ինչ թաքցնենք, երիտասարդների առօրյա հաղորդակցության մասն են):


Գիրքը իսկապես գրված է առօրյա լեզվով և հետաքրքիր հումորով: Ճիշտն ասած, չեմ պատկերացնում, թե որքան մարդ կա, որ կհասկանա կատակները, իրավիճակները և գրքում շոշափված թեմաները ամբողջովին: Կարծում եմ, գրքում նկարագրված իրավիճակները և արդար հեգնանքով լի նկարագրությունները առավելագույնը հասկանալի կլինեն այն ակտիվ երիտասարդներին, որոնք քիչ թե շատ տեղյակ են երկրում գործող ՀԿ-ների աշխատելաոճի նրբություններին, համալսարանային, պետական և բանկային աշխատանքի առանձնահատկություններին, անգլերեն գիտեն ևն: Բացի այդ, այդ երիտասարդները պետք է որ տեղյակ լինեն, որ օդնոկլասնիկիից բացի կա նաև Ֆեյսբուք և այլ ուրիշ հետաքրքիր կայքեր:

Բավականին գունեղ են նկարագրությունները` …

«էտ բառը հատուկ «բոլդ» շրիֆտով արտասանեց Մովսեսը», «…Գագոն, որը 27 տարեկան հարևան էր, չէր ավարտել դպրոցի վերջին մի քանի դասարանները, սրտաճմլիկորեն բութ էր, բայց լավ խորովածի կրակ էր կպցնում» … «Խաչատուրիչը կարծես թռել էր Արմենի դեմքին և ժրաջան կախվել նրա ինտիլիգենտ ունքերից»:

Հետաքրքիր էր «տեսնել» նկարագրված իրավիճակները ու նաև մեզ, երևանյան աղջիկներին` տղաների աչքերով: Մոտս նույնիսկ ցանկություն առաջացավ գրել դրա զուտ աղջկական «պատասխանը» :D Գիրքը կարդալուց հետո ցանկություն առաջացավ էլի այդ ոճի բաներ գտնել-կարդալու, ու իհարկե գրքի շարունակությունն էլ հետաքրքիր կլինի կարդալ (որը, հուսով եմ, կլինի!): Սերգեյ ջան, "пиши ещо" :))))

Գրքի մեջ ինձ ամենաշատը դուր չեկավ շապիկը... Նարեկ, ներող :)

Համոզված եմ, շատերը գրքում կգտնեն իրենց ծանոթ իրավիճակներ ու կերպարներ, որոնք այստեղ ներկայացված են Սերգեյի հումորային տեսանկյունից, համեմված` շատերի համար աննկատ, բայց ուշադրության արժանի մանրուքներով: Ու երևի թե դուք էլ, երբ որ կարդաք, կսկսեք ինձ նման փնտրել գրքի հերոսներին` (Վիլոյին, Մովսեսին, Ալիսային ու նույնիսկ Վիլոյի կոլեգա Արսենին) պատահական անցորդների մեջ:

Արդեն էնքան եմ պատմել գրքի մասին ընկերներիս, որ հերթ են կանգնել, գիրքս վերցնելու` չնայած որ ես իրենց խորհուրդ եմ տալիս գնել իրենց սեփական օրինակը ;) Խրախուսե՛նք երիտասարդ գրողներին !!!

Մի խոսքով, խորհուրդ եմ տալիս: Բոլոր պրոգրեսիվ երիտասարդների համար must-read :)

My Corner of Gratitude and Memories: My Treasury

I have organized a corner in my room, which my mother and sister call "place for gathering dust that can't be easily swept". But for me it's a very important place where I keep my memories: small souvenirs, candles, statuettes, gifts from different people.

I can smell the combined nice flavor of different scents whenever I'm around it and sit to work at my desk (it's on the left side, inside the bookshelf). With this post i want to present my most favorite items.

The items are of the following categories:

1. scented candles of different forms that i didn't resist not to buy, since I'm a candle maniac :D
2. souvenirs of my friends from the places they have traveled and from friends abroad.
3. small pieces of something that remind me of a memorable day or event.

I'd like to mention a notable contributor to my collection - my lovely cousin Gohar, who's lucky to travel a lot for her job. She always brings me nice things :)

Here's are some of the items and the story behind them:

this colorful candle is a gift from Italy from my friend Masha

this original candle was a new year gift from my cousin Gohar

this strange pieces were actually part of Berlin wall - gift from my friend Arsen

this 50ml bottle of Armenian cognac "Noy" with a lable "Анти-кризисант" (anti-crisisant) is new year gift from my former workplace EPEBAH magazine

This cute cat is a native of St. Petersburg - a souvenir from my friend Garik who currently lives there

This egg of clay, with ancient Armenian carvings is made and given for my birthday by my friend and colleague Abo

this happy hen is а gift to myself for Easter from Rotterdam where i met the holiday last year

this compass is gift from my friend Marko Petrovic from Serbia - the one that helped him to get overland from Serbia to Armenia and not to get lost on the border of Turkey and Georgia

this native American dream catcher is a gift from my friend Jared from New York

this painted egg-shaped jewelry box is a souvenir from St. Petersburg from my friend Ani

this Eiffel tower model is brought by my mom, you can guess from where :)

this flower vase is brought by my sister Evelina from Barcelona

this green apple is actually a candle - i bought it since i love green apples, and it smells like an apple!

this ceramic green apple contains an apple-scented candle and is a gift for my birthday by Emma

 

some nice purple scents - birthday gift by my friend Tata

this ceramic (i think it's kind of a hat) is a souvenir from Georgia from my friend Gohar

the typical dutch-style painted small box I bought from Amsterdam, and the heart is from Venice glass and I bought it as a souvenir from Casa di Giulietta in Verona

this cute hedgehog carrying a ladybird is a magnet - gift by my friend Haykush from Moscow

this hello kitty branded box of candies is a gift from Luska from US

 this origami bird is from my Japanese friend Kanako

 orange and cinnamon candle set - bought by me in Padova, Italy.
A reminder of a very nice shop called "Sapo"

this nice candle set was a gift for new year by my friend Ani

this small wooden dachshund is one of my favorites - gift from my younger cousin Karen, he made it at a school handicraft class

this Japanese girl is a souvenir from Japan by my cousin Gohar

this keyring is a souvenir from Chicago from my friend Gohar

this typical dutch souvenir was brought by myself from my second trip to Amsterdam in 2004

these small animals are of Venice glass and i bought them from Murano island

this rabbit is a gift by my sister Gohar from Japan (if I'm not mistaken)

this Nefertiti is a souvenir from my friend Ani from Egypt

this picture "frame" is very old and a gift from my father's friend. That's me and my sis on the pic :)

this golden thingy that can be used both as a bookmark or a pendant - gift from Tokyo by Gohar

perfume oil in a bottle from Egypt brought by my friend Ani

this piggy bank I brought from Netherlands

thingy for lighting incenses - gift by my cousin Gohar from Dubai

this sea-shell jewelry box is a souvenir from Sochi from my friend Ani

this pieces of rocks are taken from Armenian regions, during a trip i'd like to remember

this traditional sweet is a gift from my Croatian friend Iva

this tea box filled by my favorite Sencha Royal tea is a gift from my friend Avet

small souvenir bottle of tequila - gift from my friend Maricruz from Mexico, with whom we spend many nice days in Italian student camp


Using the opportunity I'd like to say hello to all my friends that found their gifts here and to those who will find :))

I love you all, wherever you are!